برای فعالیت به عنوان یک روانشناس کودک حرفه ای مراحل زیر را به ترتیب انجام دهید:

1. ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد و برنامه ریزی برای شرکت در مقطع دکتری را در اولویت قرار دهید.
2. مهارت خود را در زبان انگلیسی تقویت کنید تا بتوانید به راحتی مقالات و کتاب های انگلیسی را مطالعه کنید (اطلاعات بیشتر درباره تقویت زبان تخصصی را در کانال تلگرام دنبال کنید).
3. با توجه به ویژگی های شخصیتی و علائق خود یک حوزه تخصصی را انتخاب کنید (برای مثال: کودک، زوج درمانی، خانواده و ...)
4. رویکرد درمانی خود را انتخاب کنید (برای مثال: شناختی رفتاری، روان تحلیل گری و ...). رویکرد شناختی رفتاری رایج ترین رویکرد در حوزه کودک و نوجوان است.
5. اگر حوزه کودک را انتخاب کردید در ابتدا هدف خود را شرکت در کارگاه های شناختی رفتاری حوزه کودک قرار دهید.  در مرحله بعد شرکت در چند کارگاه حوزه بزرگسال جهت آشنایی با تشخیص اختلالات آنها می تواند کمک کننده باشد.
6. کتاب های مرجع مانند DSM5 و سه جلد کاپلان را با دقت بخوانید.
7. همه کتاب های تخصصی حوزه کودک که توسط انتشارات برجسته مانند ارجمند، رشد، دانژه و ... منتشر شده اند را بخوانید.
8. کتاب های ترجمه نشده حوزه کودک را نیز مطالعه کنید.
9. با خواندن مقالات علمی مرتبط با حوزه کودک اطلاعات خود را به روز نگاه دارید.
10. بعد از کامل کردن اطلاعات تئوری و شرکت در کارگاه ها، به مشاهده مراجعان کودک در محیط های بالینی بپردازید (برای مثال: بیمارستان های روانپزشکی). مزیت مشاهده در این است که با رفتارهای مخصوص کودکان مبتلا به اختلالات مختلف آشنا می شوید.
11. توانایی های فردی خود را در مصاحبه و ارزیابی و سایر راهبردهای روانشناختی در خارج از محیط بالینی ارتقا دهید. به این منظور می توانید ارزیابی هر حوزه را با یکی از نزدیکان خود تمرین کنید (برای مثال: وضعیت تحصیلی فرزند دوستتان را ارزیابی کنید، یا تلاش کنید با یک کودک غریبه ارتباط برقرار کنید).
12. از هر فرصتی برای ارتقا مهارت های فردی خود استفاده کنید. برای مثال یک برنامه درمانی برای شخصیت کودک فیلمی که می بینید یا کتابی که میخوانید بنویسید یا خطاهای فرزندپروری والد و کودکی که در اتوبوس رو به روی شما نشسته اند را تشخیص دهید.
13. در موقعیت هایی که کودکانی با مشکلات خفیف حضور دارند (برای مثال: بیمارستان های جسمی کودک، مهد کودک) مشغول به کار شوید و ارزیابی و آموزش راهبردهای روانشناختی ساده را انجام دهید.
14. برگزاری کارگاه های گروهی مهارت های زندگی برای کودکان یا کلاس های گروهی فرزندپروری برای والدین در شروع راحت تر از درمان فردی است، زیرا می توانید محتوا، اسلایدها و تمرین ها را از قبل آماده و تمرین کنید و شرایطی قابل پیش بینی برای خود ایجاد کنید
15. از طریق کتاب های تخصصی و با مراجعه به روانشناسان مجرب حوزه کودک به سوالات خود پاسخ دهید. به عبارت دیگر، همزمان با مراجع دیدن از یک روانشناس سوپرویژن بگیرید.
16. یادگیری های خود را در دفتر مخصوصی ثبت کنید.
17. بعد از کسب تجربه می توانید حوزه کاری خود را گسترش دهید و مراجعانی با شدت اختلال بیشتر را درمان کنید.