کودک نخبه، یک فانتزی یا یک واقعیت؟
. کودک نخبه چه ویژگی دارد؟ یعنی دقیقا یک کودک باید چگونه باشد تا به او نخبه بگوییم؟
(اگر یک کودک نتونه محاسبه ذهنی انجام بده اما بلد باشه به راحتی دوست پیدا کنه یا نقاشی بکشه هم نخبه محسوب میشه؟؟)

. قرار است در آینده این نخبگی به چه کار آنها آید؟ مثلا در ۱۸ سالگی؟ در سی سالگی؟
(مثلا نخبگی میتونه بهش کمک کنه که برای حل اختلاف نظرهاش با همسرش راه حل پیدا کنه یا خشمش رو در ارتباط با همکارش مدیریت کنه؟)
. آیا برنامه ای وجود دارد که نشان دهد به عنوان نیروی انسانی قرار است از این کودکان برای حل کدامیک از مشکلات جامعه استفاده شود؟ و با چه روشی؟
(کدام یک از این کودکان با این هدف پرورش داده می شوند که مثلا صنعت گردشگری ایران را رونق دهند؟)

.
در آرزوی یک نگاه واقعی و جامع به آموزش و پرورش