میمون بازیگوش در چالش نظم

دومین جایی که میمون بازیگوش سر و کله اش پیدا میشه توی آشپزخونه است.

اون همیشه جایی لابه لای ظرف های کثیف نشسته، با یه لبخند ملیح و نگاه خیره.
حرف حسابش هم اینه: حالا چه کاریه ظرف شستن. تو کارهای مهم تری داری.

قلقی که من براش پیدا کردم یادداشت هایی است که بالای سینک گذاشتم. اول یه دونه بود و در طی سالها هی بیشتر و بیشتر شد.

این نوشته ها یا یک خودگویی هستند مثل:
آیا گذاشتن ظرف های آبی در کنار ظرف های چرب کار درستی است؟
.
یا یک راه حل میانبر برای کم شدن ظرف های کثیفه مثل:
از هر ظرف فقط دو تا دم دستت بذار

یا پیشنهاد یه کار هیجان انگیز در کنار ظرف شستنه، مثل:
موقع ظرف شستن به یک همراه خوب نیاز داری: هندزفری+ یک سخنرانی خوب و تمام. آخرش آرزو میکنی کاش ظرف ها بیشتر بود. .
نمیگم همیشه تونستم اون لبخند ملیح و نگاه خیره رو شکست بدم اما بیشتر وقت ها شده
.......................................................... .

بعدا نوشت: بقیه پیام های انگیزشی بالای سینک: .
وقت فکر کردن به رویاهات همین جاست. کنار سینک و ظرف های نشسته .
ظرف های هر روز را همان روز بشور. اگر آنها تا فردا بمانند توطئه ای با ظرف های جدید در انتظار توست.

یک جاظرفی سرشار از ظرف انگیزه تو را برای ظرف شستن در نطفه خفه میکنه. همین الان آن رو خالی کن

گاهی وقت ها کار ساده ای مثل دستکش پوشیدن آنقدر سخت به نظر میرسه که تو را از ظرف شستن منصرف میکنه: کرم نرم کننده برای همین وقت هاست .
????یکی از نوشته ها هم به خاطر نور آفتاب پاک شده یادم نیست چی بوده