در سوگ هواپیمای اوکراینی که همه آدمهایش مسافران ابدیت شدند

در تلخی روزگاران
ارزش ها و باورهای معنوی لنگرگاه ما هستند
تکیه گاهی هستند که تحمل روزهای سخت را راحت تر میکنند
به لنگرگاه هایتان پناه ببرید

ما هنوز زنده ایم
و ماموریت داریم برای آینده ای روشن تر تلاش کنیم
و
این تلاش از امید بر میخیزد
این روزها خوشبوترین مرهم ما امید است

من به همه زنان و مردانی می اندیشم که در تاریخ ایران تلخی ها را چشیده اند، غصه خورده اند، گریسته اند و بعد بلند شدند و با امید به آینده ای سبزتر تلاششان را از سر گرفته اند تا ما بر میراث شان آرام گیریم.

ما نیز روزی جزئی از تاریخ می شویم و قرار است آیندگان با خواندن سرگذشتمان جان تازه بگیرند در برابر سختی هایشان.

ایران ما به غم عادت دارد اما تبدیل غم های بزرگ به کارهای بزرگ هم رسم تاریخی ماست