داشتم به عکسی از کارگاه 3 سال پیش نگاه می کردم چهره ام خسته اما خندان بود در کنار بچه ها
برای من که معلمم
و درمانگر
چهره مخاطبم یعنی همه چیز
یعنی چراغ راهنمای من به درون او،
به پسِ حرف هایش
به افکارش
به کلمه های نگفته اش.

اما
این روزها باید
ماسک_بزنیم
و هر چه میگذرد بیشتر دلم میگیرد که میشه باز هم به این لبخندها برگشت؟

ممنون تکنولوژی که هنوز ما را به هم وصل میکنی
اما ما دلمان با تو صاف نمیشود
ما همان کارگاه های حضوری چند روزه چهره به چهره را میخواهیم
که بگیم و بخندیم و یاد بگیریم
و این بار یک دل سیر به هم نگاه کنیم

لطفا #ماسک_بزنید تا لبخندهایمان خاطره نشود.

عروسی و تجمعات غیرضروری نگیرید تا احساس هزاران کودک دردمند پشت این ماسک ها از دید ما پنهان نشود.

مراقب تمیزی دست ها باشید تا کلاس اولی های امسال خاطره اولین روز مدرسه رفتنشان را انشا کنند.

#ماسک_بزنید برای کمک به همه والدینی که کلافه شده اند از نگه داشتن چندین ماهه کودکانشان در خانه.
و چه میدانید از رنج والدین و کودکان در این چندماه.

#من_ماسک_میزنم به امید حال بهتر جهان.
در هیچ دوره ای کمک به همنوع اینقدر آسان نبوده