"اصلا به خودت نمی رسی ها"
"وای چقدر لاغر شدی"
"خیلی بهتر شدیا، الان میشه نگات کرد"
"چقدر کار میکنی، یه ذره استراحت کن"
"چقدر درس میخونی، بسه دیگه"

چند بار تو عمرم این جمله ها رو شنیده باشم خوبه؟

من در روز افتتاح کتابخانه دشت عباس خسته ترین بودم اما در خوشحال ترین حالت زندگی ام هم هستم.

اگر صورت من بی حال به نظر میاد، چون من آرایش نمیکنم و این با استانداردهای جامعه فرق داره.

همیشه کار کردن به معنی استراحت نکردن نیست، مخصوصا برای ما که کارمون زندگی مونه
و خوشحالی های زیرپوستی و عمیقی داریم که با دنیا عوضش نمیکنیم.

پس
خسته بودن
کار کردن
یا لاغر شدن
به معنی حال بد نیست.
و تو چه میدونی از جون های ریز ریزی که در سخت ترین روزهای کاری به ما اضافه میشه.