این روزها در گیر و دار راه اندازی چند کتابخانه جدید هستیم، در مناطقی بدون کتابفروشی.
و در آغاز یک کار جدید، اون هم درباره کتاب (که بعدا میگم)

بعد دقیقا در همین روزها
وسط دست اندازهای این مسیر
یهو همزمان پیامهایی میاد از کسانی که در یک مکان حال خوب کن و مقدس به یادم بودند.
آدم هایی که اصلا نمیدونستند درون من چه خبره.

آیا من به "نشانه ها" اعتقاد دارم؟
نمیدونم.
آنها هستند مثل یک فانوس، وقتی فکر میکنی این تاریکی تمومی نداره