دیروز چهارشنبه بود و ما قرار کوه داشتیم.
گفتم بریم "گهواره دید" چون اونجا خانه چند شهید گمنامه.
خیلی اهل گوش دادن به مداحی نیستم، کلا فایل موزیک گوشیم خالیه.
فقط یه دونه مداحی تو این دنیا دوست دارم که همون رو دانلود کردم به امید اینکه یه جای خلوت گیر بیارم و اونو گوش بدم.

اینجا که رسیدیم نشستم رو به شهر و اون رو پخش کردم.
نشستم رو به شهر،
رو به آدم ها
و همون طور که نریمانی میخواند " دلم یه جوریه ولی پر از صبوریه"
دعا کردم که مردم این شهر بعد از محرم صبورتر بشن.

و به خودم گفتم اگر بعد از سی محرمی که درک کردی هنوز نتونی در غم ها و سختی ها، زیبایی ببینی یعنی یک جای کارت می لنگه.

همین.
ما رایت الا جمیلا