آنهایی که در تهران یا شهرهای برفی دیگه زندگی میکنند شاید ندونند که ما برای برف بازی در شیراز خون دلها خورده ایم و رنج دوران برده ایم
چون وقتی یک هفته بچه ها با رویای برف بازی خوابیده بودند یک روز قبل از برنامه، پیست های برف اطراف شیراز تا اطلاع ثانوی بسته شد

اما من به نیت و آرزوهای بچه ها خیلی اعتقاد دارم
به چند نفری که تا حالا برف ندیده بودند
به بچه ای که رنج دوری از والد داره و این دورهمی دلخوشی این روزهاشه.

به بچه تنهایی که فقط اینجا که میاد فرصت معاشرت با همسالانش رو داره.

به بچه ای که فقط در چند ساعت طبیعت گردی فرصت تعامل با پدرش رو داره.

به بچه ای که یک نوزاد جدید وارد خونه شون شده و اینجا میتونه مثل قبل مورد توجه والدینش باشه

و هر کودکی که وارد گروه مون میشه من خودم را متعهد به داستان زندگی اش میدانم.

با همین نیت های کوچیک و با همت راننده ها در یک روز آفتابی رسیدیم به برفی که تا زانو توش فرو میرفتیم