هر جایی که باشم
کوه
جنگل
دشت
و حتی دریا
من خودم هستم
با همان قواعد و مرزهای همیشگی
در لحظه ای که هستم زندگی را می بلعم
تیشه ای به دستم میگیرم
و هر روز خودم را تراش می دهم.
تا وقتی او مرا میبیند کیف کند.

چند روز قبل یک سری استوری گذاشتم درباره حجاب اجباری و سیل دایرکت های سرزنش کننده بود که می آمد انگار ما همیشه یک چماق برداشتیم و بر سر هر کس که خودش هست و درباره عقایدش میگه فرو می آوریم