من روانشناس کودک تو هستم

من تولیدی ندارم که چند جین لباس را سری دوزی کنم و آنها را فیری سایز وارد بازار کنم، بعد تو بدون پرو کردن آنها را درهم بخری و بپوشی و از قیمت ارزانش راضی شوی؛ چون آن جنس فروخته شده پس گرفته نمی شود هر چند پر از زدگی باشد.

من یک مزون دار هستم. با دقت اندازه ات را می گیرم، به سلیقه ات توجه می کنم، همان جنسی که به پوستت می خورد را انتخاب می کنم و لباس ات را مناسب آب و هوای زندگی ات می دوزم. بعد از چند بار پرو و رفع اشکالات، آن را به تو میدهم و میگویم: خدمات پس از فروش هم داریم.
.
پس هر گاه خواستی برای کودکت به دنبال درمان و آموزش باشی در تولیدی های اینستاگرام و تلگرام جستجو نکن؛
من در فضای علمی مطب/کلینیک/درمانگاه منتظر تو هستم

ما چند کبوتر داریم

از وقتی تخم گذاشتند
نوبتی جایشان را عوض می کنند.
چند ساعتی که یکی از جفت ها روی تخم می خوابد آن یکی چرخی می زند و غذایی می خورد.
گاهی نیز
تخم ها را می گذارند و دو تایی با هم آفتابی می گیرند و معاشرتی می کنند.

و این رفتارها دقیقا همان تمرینی است که ما در فرزندپروری و در بحث "مراقبت از خود" به والدین آموزش می دهیم

شاید پاک کردن یک مسئله و حل نکردن اون خیلی هم راحت نباشه اما قابل دسترس ترین راهه. جواب پس داده است.
اما امان از روزی که یه جای دیگه همون مساله با یک لباس و قیافه جدید دوباره سرو کله اش پیدا بشه. مگه چند بار می تونی فرار کنی؟
بلاخره یک روز یقه تو میچسبه و میگه: یالا منو حل کن. دیگه مهلتت تموم شد.
همه زندگی اصلا همینه.
.

حالا تو پدر و مادری که از الان زمزمه به خارج فرستادن کودک ۵ ساله ات رو داری و آینده ماندن در ایران رو آنقدر براش سیاه کردی که ذهنش نمی تونه به راه حل ها فکر کنه، می دونم در ذهنت به فکر آینده کودکت هستی اما واقعیت علمی اش اینه که داری:
فرار از موقعیت های مشکل رو براش ارزش می کنی
نا امید بودن از کودکی رو براش جا میندازی
راه های خلاقانه زندگی اش رو کور میکنی.

تو کودکت رو با پیشفرض زندگی در همین شرایط رشد بده:
توانمندش کن
در مسیر مهارت آموزی هدایتش کن
امنیت بهش بده
به جای کانال کشی زندگی اش در مسیر شغل های پردرآمد و خاص، بذار بر اساس علاقمندیش بره جلو
واقع گرایی رو در ذهنش رشد بده نه مثبت اندیشی یا منفی بافی

حالا این انسان توانمند واقع گرای خلاق هر جای دنیا که باشه راهشو پیدا میکنه