کودک نخبه، یک فانتزی یا یک واقعیت؟
. کودک نخبه چه ویژگی دارد؟ یعنی دقیقا یک کودک باید چگونه باشد تا به او نخبه بگوییم؟
(اگر یک کودک نتونه محاسبه ذهنی انجام بده اما بلد باشه به راحتی دوست پیدا کنه یا نقاشی بکشه هم نخبه محسوب میشه؟؟)

. قرار است در آینده این نخبگی به چه کار آنها آید؟ مثلا در ۱۸ سالگی؟ در سی سالگی؟
(مثلا نخبگی میتونه بهش کمک کنه که برای حل اختلاف نظرهاش با همسرش راه حل پیدا کنه یا خشمش رو در ارتباط با همکارش مدیریت کنه؟)
. آیا برنامه ای وجود دارد که نشان دهد به عنوان نیروی انسانی قرار است از این کودکان برای حل کدامیک از مشکلات جامعه استفاده شود؟ و با چه روشی؟
(کدام یک از این کودکان با این هدف پرورش داده می شوند که مثلا صنعت گردشگری ایران را رونق دهند؟)

.
در آرزوی یک نگاه واقعی و جامع به آموزش و پرورش

بسیاری از مراجعان ما کودکان دهه نود هستند با والدین دهه شصتی که از نسلی رشد یافته در محدودیت ها به جایگاه والدگری رسیده اند و قصد کرده اند تا کودکان خود را متفاوت با چند دهه قبل رشد دهند که ایده خوبی نیز هست.

اما

آنها در حال والدگری در زمانه ای هستند که کودک را محور خانواده می داند و ما که از بیرون در حال ارزیابی هر روزه این نسل هستیم آرام آرام به نکته هایی می رسیم:

کودکانی که دیگر پاداش های کوچک برای آنها ارزش تشویقی ندارد چون اتاقش به تنهایی می تواند نیاز لوازم التحریر و اسباب بازی یک محله را تامین کند. .

کودکانی که در بیشتر اوقات به سختی می توانند تاخیر در برآورده شدن خواسته شان را تحمل کنند زیرا در محیط خانواده از والدین خود نه سالم نشنیده اند

کودکانی که توسط والدینشان برای ایفای نقش بزرگسالی در دوران کودکی تشویق می شوند: کودک ۵ ساله آیفن به دست، کودک ۷ ساله با موهای شینیون شده و لباس مجلسی، کودکی که عکس هایش به عنوان مدلینگ دست به دست می شود، کودکی که به تقلید از یک فیلم مربوط به بزرگسالان دابسمش اجرا می کند و مادرش از او فیلم می گیرد
.

در پارک بودم

نشستم به مشاهده تشویق های کلامی پسر پیرهن آبی که ماهرانه آن پسر پیرهن زرد خجالتی را وارد تیم کرد و بعد از مدتی از او یک پسر شادِ پا به توپ ساخت

گاهی درمانگری این است که گوشه یک پارک بنشینی و فقط رفتار کودکان را مشاهده کنی: .
چگونه دوست پیدا می کنند
چگونه در بازی از حق خودشان دفاع‌ می کنند
چکار می کنند که از گروه طرد می شوند
چطور کار تیمی را هدایت می کنند

بعد از مهارت هایشان کیف می کنی و از دیالوگ هایشان یاد میگیری برای درمانگری ات